Dit komt vaak voor in de periode voor of na de bevalling: volgens gegevens lijdt ongeveer 24% van de vrouwen eraan. Maar als het waar is dat het gewicht van de baarmoeder dat op de blaas drukt, hormonale veranderingen, bevalling en een bijzonder lange uitdrijvingsfase de bekkenbodemspieren belasten, dan spelen ook andere factoren een rol die dit ongemak veroorzaken.
De onbekende factor: het perineum
De bekkenbodem is het geheel van spieren en ligamenten tussen het schaambeen en het stuitbeen dat een steunvlak vormt voor de inwendige organen, de blaas en de urinebuis, de baarmoeder en de ingewanden. Vooral de spieren van het perineum zijn verantwoordelijk voor het openen en sluiten van de plasbuis en de anale sluitspier. Vaak brengt een zwangerschap een situatie naar boven die al op het randje was. Veel vrouwen zijn zich slecht bewust van hun perineum en de werking ervan. Als er iets mis is, beseffen ze dat vaak niet. Bovendien is urineverlies een probleem dat met een zekere gêne wordt ervaren en over het algemeen wordt onderschat, in de hoop dat het vanzelf overgaat. Veel vrouwen voelen zich veiliger en comfortabel als ze Tena incontinentiemateriaal gebruiken. Er zijn ook methoden om het probleem te verhelpen, maar deze werken niet voor elke vrouw.
De beste strategie is preventie
Er zijn drie belangrijke regels: zelfbewustzijn, training en automatisme. Cursussen tijdens de zwangerschap kunnen een gelegenheid zijn om kennis te maken met de bekkenbodemspier, die als een soort hangmat het onderste deel van het bekken omvat.
Deze spier opent en sluit zich ook afhankelijk van de emotionele toestand en de manier waarop we ademen: het is geen toeval dat ze direct betrokken is bij de geslachtsgemeenschap. Als je gespannen bent en de neiging hebt je adem in te houden, sluit ze zich; als je je daarentegen op je gemak voelt en je adem een constant ritme aanhoudt, zal ze de neiging hebben zich te ontspannen. Met visualisaties, ademhalingsoefeningen, het gebruik van de stem en bepaalde houdingen leren vrouwen dit deel van het lichaam waar te nemen en zich er bewust van te worden. Een voorbeeld van een mogelijke oefening is de plasstop: je hebt wel eens de urinestraal moeten ophouden om welke reden dan ook. Het vrijwillig “stoppen” kan dienen als een soort test om er zeker van te zijn dat de gemaakte beweging de juiste is.
Een eerste soort samentrekking is precies die welke wordt uitgevoerd in de plasstop. Het tweede type bestaat uit het samentrekken van de bekkenbodem in een zeer korte, intense beweging, gevolgd door een ontspanningspauze
Elke vrouw moet de twee vormen van beweging leren herkennen en de oefeningen regelmatig en consequent herhalen. De beweeglijkheid van deze spier leren beheersen betekent in feite dat je in staat bent het automatisme van afsluiting, zelfs onder stress, in te zetten.
Wat als het probleem niet verdwijnt
Om te kunnen spreken van daadwerkelijk blijvende urine-incontinentie, moet je minstens twee maanden wachten. Ondertussen kun je gebruikmaken van TENA lady.
Het biedt een bijna onzichtbare bescherming en houdt vlekken en onaangename geurtjes weg. Je kunt ondertussen verder gaan met spierversterkende oefening en slechte gewoonten corrigeren. Zo moet je constipatie en overgewicht voorkomen om de druk op de blaas te verminderen.
